|
|
DE KLOOSTERGIDS IN OVERIGE KRANTEN EN BLADEN________________________________________________ Lees hier het artikel in Het AD over De Kloostergids.
________________________________________________ Lees hier het artikel in De Trouw over De Kloostergids.
________________________________________________ Lees hier de recensie op Schrijverspunt.nl!________________________________________________Download en lees hieronder een groot artikel over De Kloostergids in de krant Trompetter De Kempen;artikel Trompetter De Kempen.pdf________________________________________________Onderstaand artikel over De Kloostergids uit het Katholiek Nieuwsblad 9 september 2011
BEZINNINGSMOGELIJKHEDEN TE OVER
Een gids met honderd kloosters en bezinningscentra biedt een scala aan mogelijkheden voor wie een paar dagen op bezinning wil gaan.Ed AronsBezinning. Er even uit (retraite) om tot jezelf en tot God te komen; meestal in omgekeerde volgorde: door contact te maken met God, kom je dichter bij wie je zelf ten diepste bent. Een must in ons snelle leven van alledag; een must om niet geleefd te worden en te blijven steken in een oppervlakkig bestaan, dat nauwelijks bestand is tegen de ‘hobbels’ die ieder op zijn weg tegenkomt.WeldadigGeen wonder dat ook bij afnemend kerkbezoek velen, gelovig en niet-gelovig, de weg weten te vinden naar kloosters en andere bezinningscentra, vaak op een stille, natuurrijke plek. Sommigen kiezen voor een begeleide retraite rond een bepaald thema onder leiding van een begeleider, meestal een priester. Anderen kiezen voor een individueel verblijf bij monniken, de mensen van gebed en stilte die bewaard hebben wat wij in ons jachtige leven zijn kwijtgeraakt.Hoe weldadig, maar soms ook confronterend, kan het zijn gedurende enkele dagen hun leven een beetje te delen – de stilte, het meebidden van de gebedstijden – en te wandelen in de omringende natuur. Er zijn kloosters die de stroom bezinningszoekers amper aankunnen, waar je maanden tevoren een kamer moet reserveren.Een niet-kerkelijke rechter trakteert zichzelf vier keer per jaar op een weekend stilte in een trappistenklooster. Anders houdt hij het niet vol, zegt hij. Een dominee met veel interesse voor liturgie benut ieder jaar een week van zijn vakantie voor een verblijf bij de benedictijnen van Chevetogne, die zowel de Latijnse als de oosterse liturgie vieren. Een wat ouder echtpaar houdt jaarlijkse een retraite bij de ‘roze zusters’ van Steyl, waar ze hun geestelijk thuis hebben gevonden.Op zoekIn ‘de Pius’, de wie-is-wie van de Nederlandse katholieke Kerk, vind je een overzicht van kloosters en andere bezinningsmogelijkheden. Op internet zijn er sites als Isidorusweb en http://klooster.besteoverzicht.nl die lijsten van bezinningscentra bieden. Maar de informatie is te beperkt om een goede keuze te maken. Als je op zoek bent naar je christelijke wortels, wil je niet in een ‘spiritueel centrum’ terechtkomen dat een narcistische benadering van het boeddhisme aanbiedt. Je kunt de agenda van Katholiek Nieuwsblad raadplegen, dan weet je dat de inhoud betrouwbaar is, maar nog niet wat je kunt verwachten. Je kunt het beste te raden gaan bij betrouwbare gelovige mensen die weten wat er op bezinningsgebied ‘te koop’ is. Of je kunt vanaf volgende maand een gids aanschaffen die uitgeverij Lannoo op de markt brengt, die in telkens twee pagina’s honderd kloosters en andere bezinningsmogelijkheden beschrijft. Harald van Gils (1974) heeft ze allemaal persoonlijk bezocht en zijn impressies over klooster, sfeer en omgeving weergegeven, aangevuld met relevante informatie zoals contactgegevens en het aantal kamers. Handig is ook het overzichtskaartje waarop alle centra geografisch staan aangegeven. Van Gils bespreekt in zijn gids 43 Nederlandse ‘kloosters’, 26 in Vlaanderen, 17 in Wallonië en Frankrijk en 14 in Duitsland.Ook veel zoekers“Sinds mijn tienertijd ben ik niet meer naar de kerk gegaan, maar ik heb altijd belangstelling voor religie gehouden. Door dit boek ben ik weer meer geïnteresseerd geraakt in het geloof”, vertelt de auteur. “Ik had Lannoo voorgesteld een bundel te maken van spirituele plekken, maar dat vonden ze te vaag. Ze wilden een actuele gids van kloosters en abdijen, want de meest recente was van eind jaren negentig. Ik ben akkoord gegaan en anderhalf jaar lang op pad geweest om kloosters te bezoeken en daarover te schrijven.”Hij was op honderd plaatsen minstens enkele uren en soms een dag. “Ik sprak er met de gastenpater of -broeder, maakte minstens een gebedsdienst mee en heb getracht de sfeer te proeven.”Het meest thuis voelde hij zich bij de norbertijnen, die hij in zijn jonge jaren al leerde kennen door zijn vele bezoeken aan de nabijgelegen abdij van Postel. “Norbertijnen zijn minder streng dan de trappisten en benedictijnen, maar daardoor was het wat onrustiger. Dat strenge heeft ook zijn charme, met zijn stilte en vaste dagorde. Die stilte vond ik weldadig, maar voor sommige gasten was ze heel confronterend.” In de gastenkwartieren kwam hij “gelovige mensen tegen, veertigers en vijftigers en ouder, maar ook veel zoekers. En in Vlaanderen ook groepen studenten, die er ‘op blok’ waren, zoals ze dat noemen”.Zijn favoriete klooster? Van Gils noemt er drie: “Het nieuwe klooster Koningsoord van de trappistinnen bij Arnhem maakte veel indruk. De abdij van Zevenkerken is mooi van architectuur en qua sfeer, maar het meest ben ik geraakt door Chevetogne, met zijn byzantijnse liturgie.”Het “moordend schema” om de deadline te halen ligt nu achter hem. De tekst is klaar en de foto’s zijn gemaakt. “Waar ik me nu privé mee bezighoud, is de website www.kloostergids.com. Ik hoop dat bezoekers kloosters zullen toevoegen die ik gemist heb. En dat mensen hun ervaringen met kloosters zullen inbrengen bij de recensies. Zo weten anderen wat ze kunnen verwachten.”Harald van Gils,100 x Abdijen, kloosters en bezinningscentra,Lannoo Tielt, 216 pp.,€ 15,99, ISBN 978 90 209 939 56.Datum van verschijning 4 oktober 2011.TrappistenOnder de honderd geselecteerde kloosters in 100 x Abdijen, kloosters en bezinningscentra van Harald van Gils bevinden zich er veel van de trappisten, monniken die hun tijd verdelen tussen werken (vroeger veelal op het land) en bidden. Hun regel schrijft gastvrijheid voor, vandaar de gastenverblijven en gastenpaters die gericht zijn op mensen met wie de monniken iets van hun geestelijk leven willen delen.Abdijen in Nederland waar u terecht kunt zijn: abdij Sion bij Deventer; abdij Koningshoeve in het Brabantse Berkel-Enschot, vooral bekend van het bier; abdij Lilbosch bij Echt, met een modelboerderij en abdij Maria Toevlucht in Zundert, waar men de zentechniek probeert te integreren in het gebed.Net over de grens ligt de abdij van Achel, die dit jaar haar deuren voor gasten sluit, maar iets verder weg in België liggen de vitale abdijen van Westvleteren en Westmalle.Vlakbij Westmalle, in Brecht, kunt u terecht bij de zusters trappistinnen. In Nederland vindt u deze zusters in het nieuwe klooster Koningsoord tussen Arnhem en Oosterbeek.BenedictijnenGroot is de gelijkenis met de abdijen van de benedictijnen, die net als de trappisten de kloosterregel van Benedictus volgen. U vindt ze vlakbij Doetinchem (de Willibrordusabdij en kasteel Slangenburg) en in Egmond aan Zee (de Adelbertabdij). In het uiterste zuiden, bij Vaals, ligt ‘de Benedictusberg’ ook wel bekend als ‘Mamelis’, waar Latijn de liturgische taal is en alleen mannelijke gasten terecht kunnen. Kloosters van benedictinessen vindt u in onder meer Oosterhout, in Valkenburg (samen met een contemplatieve groep van de blauwe zusters) en in Tegelen.In België heb je de benedictijner abdij van Zevenkerken bij Brugge, de Keizersberg bij Leuven en in de Ardennen de abdij van Maredsous en die van Chevetogne, die is toegewijd aan de eenheid tussen Oost en West. Wie bereid is iets verder te reizen, ligt ten zuiden van Parijs bij Le Mans de abdij van Solesmes, bekend om zijn gregoriaans. En nog voor Koblenz kun je terecht op de bekende en uitgebreide abdij van Maria Laach, waar je desgewenst zelfs in een viersterrenhotel kunt logeren.AllerleiNaast de klassieke beschouwende kloosters zijn er legio andere mogelijkheden voor bezinning. In deze KN-editie vindt u Klein Sion in Leuvenheim (p.17), de Foyer de Charité in Thorn (p.13) en het prille centrum in het Groningse Zandberg, dat nog niet in De Kloostergids is opgenomen (p.12). Andere voorbeelden zijn de franciscanen en clarissen in het pittoreske Megen, bij Oss, de karmelieten in Brugge en Gent, de pelgrimsopvang bij het Mariaheiligdom van Onze-Lieve-Vrouw ter Nood in Heiloo en de zusters van Denekamp in Twente. In het Zuiden zijn er de zusters van het Kostbaar Bloed in Aarle-Rixtel en die van Steyl die gasten ontvangen. Veel Nederlanders weten daarnaast hun weg te vinden naar de norbertijnen in Postel (onder Eindhoven), Tongerlo en het naburige Averbode.Thematische bezinning is er volop in Sittard bij de zusters karmelietessen van Casa Carmeli en Regina Carmeli en dan zijn centra als Emmaüs in Helvoirt en Mariënkroon in Nieuwkuijk met een groot aanbod aan bezinningsmogelijkheden niet eens in de gids opgenomen. (EA) |